Zuzanna
Banaś, Wrocławski Klub Wysokogórski.
Na co dzień studiuje na Politechnice Wrocławskiej. Niepoprawna optymistka,
wspina się od 2009, w górach od 2011. Wcześniej próbowała różnych aktywności,
m.in. trenowała siatkówkę, skończyła
szkołę przetrwania SAS. Na panelu czuje się jak w domu, jednak każdą
wolną chwilę chciałaby spędzić w górach. Jej marzeniem jest pokonywanie
trudnych dróg w stylu alpejskim. Ciągle
próbuje się przekonać do wspinaczki zimowej (przejścia w Kotłach i Tarach ). W
skałach pokonuje trudności do 7c, wspinała się w Tatrach, Alpach, swoich sił
próbowała także na Kaukazie. Poza wspinaniem wolne chwile spędza na skiturach,
slackline, oraz czasem zajrzy do jakiejś jaskini.
Michał
Czech, KS Korona
Lat 18, wspina się od 2010 roku, kiedy to zrobił kurs skałkowy. Do tej pory
wspinał się głównie na Jurze (gdzie jest autorem kilku nowych dróg) oraz w
Tatrach po drogach sportowych i tradycyjnych. Jest osobą aktywną, nie lubi nudy
i rutyny, każdy rodzaj wspinania sprawia mu ogromną frajdę. W przyszłości chciałby
być wszechstronnym wspinaczem, spełniać marzenia i poznawać ciekawych ludzi.
Tegoroczny maturzysta, planuje podjąć studia techniczne w Krakowie.
Krzysztof
Kończakowski, Klub Wysokogórski Katowice
Rocznik 1993, alpinista i student medycyny. Wspina się w górach od 10 roku
życia, po ojcu. Autor nowych dróg w Tatrach, powtórzył wiele klasyków,
zwłaszcza po ‘słowackiej stronie’. Przeżył lawinę na Mount Maudit w wieku 12
lat, parę lat później omal nie udusił się na Etnie w chmurze gazów
wulkanicznych, czy też nie utopił podczas potopu, jaki złapał jego zespół na
Zachodniej Ścianie Łomnicy. Na co dzień panel, skały, drytooling, trad i sporty
tlenowe. Oprócz wspinaczki – skitury i zjazdówki, rajdy ekstremalne, piłka. Górskie
marzenia to zdobywanie tego, co jeszcze niezdobyte i wspinanie tak, by dożyć
starości, zdążyć się nim nacieszyć i kiedyś nauczyć się robić to dobrze.
Karol
Legaszewski, Klub Wysokogórski Gliwice
Student informatyki na Politechnice Śląskiej. Z górami związany od zawsze - najpierw jako narciarz i turysta, a od 2011 roku
jako taternik. Pomimo krótkiego stażu wspinał się w wielu rejonach górskich
Europy. W alpinizmie pociąga go przygoda i nieznane, ceni sobie sprawdzonego
partnera wspinaczki oraz dobrą kawę. W ścianie nie rozstaje się z aparatem
jednocześnie dbając by nie stał się on członkiem zespołu. Za największe
dotychczasowe osiągnięcie uważa jednodniowe przejście Via dell Ideale
(Marmolada) oraz Grani Kuffnera (Mt Blanc). W przyszłości zdecydowanie chciałby
realizować się w górach wysokich na wymagających drogach w stylu alpejskim.
Marek
Legaszewski, Klub Wysokogórski Gliwice
Sport nadaje mu rytm w życiu. Od małego jeździł na nartach. Później grał w tenisa, uprawiał szermierkę, pływał na
surfie i jeździł na rowerze. Wszystkie
treningi sportowe do roku 2011, kiedy to zaczął się wspinać, okazały się
przydatne. W końcu trzeba mieć jakąś formę żeby dać ze szmaty. Kurs wspinaczki
skalnej u jednego z najlepszych trenerów w Polsce przyczynił się do zrobienia VI.3+ w drugim sezonie skałkowym. Ciągła rywalizacja i docinki w domu między braćmi doprowadziły
Marka do odkrycia gór i przebycia kursu taternickiego. Karola natomiast do częstszych
wizyt na bulderze. Marek wspinanie traktuje jako reset od codzienności.
Pokonując trudne drogi uświadamia sobie „trudność” codziennych zadań które
przysparza mu program Matury Międzynarodowej
w I LO w Gliwicach. Ze szmaty
wciąż nie daje ;)
Katarzyna
Makasewicz, Akademicki Klub Górski w Łodzi
Łodzianka, wspina się od 2011 roku, jak dotąd głównie sportowo. W tym czasie
udało jej się odwiedzić wiele rejonów skałkowych Europy, między innymi Ceuse,
Saint Leger, Frankenjurę, El Chorro, Margalef, Siuranę, Sadernes, Zillertal,
Montserrat i kilka innych, z których najbardziej do gustu przypadł jej Labak.
Na razie prowadzi drogi do francuskiego 7b, systematycznie sięgając coraz
wyżej. Z pokorą i entuzjazmem patrzy w przyszłość, gdzie czekają trudne
wyzwania alpinistyczne. W wolnym od wspinania czasie studiuje nanotechnologię
na Politechnice Łódzkiej (uczelni bardzo przyjaznej dla wspinaczy) oraz
praktykuje ashtanga jogę.
Paweł Migas, Świętokrzyski Klub Alpinistyczny
Urodzony w 1995 roku, pochodzi z Kielc. Swoją przygodę ze wspinaniem zaczął w 2012 roku. Na co dzień próbuje się uczyć w technikum o profilu informatycznym. Górami zainteresował się w gimnazjum, potem przyszedł czas na wspinanie. Najbardziej lubi wspinanie w górach oraz na własnej asekuracji. Na co dzień można go spotkać w podkieleckich skałkach oraz na pięknych tatrzańskich ścianach.
Wojciech
Szulc, Klub Wysokogórski Gliwice
Wspinanie rozpoczął, jako nastolatek na małej lokalnej ściance w podgliwickich
Pyskowicach. Członek KW Gliwice i student Automatyki i Robotyki wydziału
Mechanicznego Technologicznego na Politechnice Śląskiej. We wspinaniu
najbardziej kocha proces obierania i dążenia do celu oraz ludzi, którzy mu
towarzyszą. Wspinał się w Słowenii, Czechach, Niemczech, jednak większość
skalnych przechwytów wykonał na jurze. Od zeszłego roku szuka swojego miejsca
również w Tatrach i coraz chętniej podejmuje nowe wspinaczkowe wyzwania.
Wojciech
Taranowski, Klub Wysokogórski w Toruniu
Mieszka w Bydgoszczy, gdzie studiuje medycynę na Collegium Medicum UMK. Góry
towarzyszą mu od najmłodszych lat. Do
wspinania zainspirowało go piękno tatrzańskich turni. Początek swojej
aktywności wspinaczkowej datuje na 2011 rok, w którym to po ukończeniu kursu
skałkowego zaczął stopniowo realizować swoje górskie marzenia. Do tej pory
wspinał się w Tatrach i Dolomitach. Można z nim rywalizować na trasach biegowych i rajdach
długodystansowych, w przyszłości także na odcinkach ultra. Jest ciekawy świata.
Interesują go podróże, aktywnie spędza każdy wolny czas. W fotelu siedzi tylko
z dobrą książką. Obecność w Grupie Młodzieżowej Polskiego Związku Alpinizmu to
dla niego duże wyróżnienie i jednocześnie szansa na wspólne realizowanie
wysokogórskich przygód.
